SEFA VE SEDA

Merhaba değerli arkadaşlarım bu yazıda tek harfin farklılaşması ile oluşan ve bambaşka anlama gelen sefa ve seda sözcüklerine değinmek istiyorum. Bu sözcüklerin tek ortak yönleri her iki sözcüğün de Arapça kökenli olması.

İlk olarak sefa sözcüğü, Arapça kökenli (ṣafā) bir kelime. “A” harfi uzatılarak okunuyor. Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma, eğlence, zevk, neşe anlamına geliyor. Dilimizde sefa bulduk (“sefa geldin” sözüne “teşekkür ederim” anlamında kullanılan söz), sefa geldin (“hoş geldiniz” anlamında kullanılan ağırlama, karşılama sözü), sefa sürmek (rahat, sakin ve eğlenceli yaşamak), sefasına bakmak (rahatına bakmak), sefasını sürmek (bir durumun getirdiği, sağladığı olanaklardan yararlanmak), aynısefa (Birleşikgillerden, çiçekleri sari renkli bir kır bitkisi), akşamsefası (iki çeneklilerden, gece açan küçük kokulu çiçekleri olan, otsu bir bitki, gecesefası), zevküsefa (eğlenme, eğlence), gecesefası (akşamsefası), gündüzsefası (kahkaha çiçeği) kullanımları mevcut (TDK Sözlük).

Seda sözcüğü ise, Arapça kökenli (ṣadā) bir kelime. “A” harfi uzatılarak okunuyor. Ses anlamına geliyor. Dilimizde aksiseda (yankı), ses seda (haber, iz, alamet, belirti) kullanımları var. 

Tek bir harfin farklılaşmasından ne olur ki demeyin. Dilimize özendiğimiz günler dilerim. Sevgi ve sağlıkla kalın.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir