Merhaba değerli arkadaşlarım, bu yazımda yazı ve telaffuzda düzeltme işaretiyle farklılaşan mani ve mâni sözcüklerinden bahsetmek istiyorum.

Mani sözcüğü, Fransızca kökenli (manie) bir kelime. Kişinin sevinç, üzüntü vb. durumunun normal olmayan şekilde değişmesi, bir ruh hastalığı anlamına geliyor. Düzeltme işareti kullanılmadan yazılıyor ve kısa olarak okunuyor.

Mâni sözcüğü ise, Arapça kökenli (māniʿ) bir kelime. Bir şeyin yapılmasında öne çıkan engel anlamına geliyor. Düzeltme işaretiyle yazılıyor ve “a” harfi uzatılarak okunuyor. Dilimizde mâni olmak (engellemek, önlemek) kullanımı da mevcut. Genellikle birinci, ikinci ve dördüncü dizeleri uyaklı olan, daha çok hecenin yedili ölçüsüyle söylenen halk şiiri anlamına gelen mâni ise, Arapça kökenli (māʿnī) bir kelime (TDK Sözlük). Engel anlamına gelen mâni sözcüğünde olduğu gibi, düzeltme işaretiyle yazılıyor ve “a” harfi uzun okunuyor. Dilimizde mâni yakmak (mâni okumak) ve ayaklı mâni (cins ayaklarla yani uyaklarla söylenen bir mâni türü) kullanımları da var.

Dilimize özendiğimiz günler dileğiyle…Sevgi ve sağlıkla kalın.