Merhaba değerli arkadaşlarım, bugünkü yazımda yazılış ve okunuşlarda çokça karıştırılan ve yine tek harf ile farklılaşan tabi ve tabii sözcüklerinden bahsedeceğim.

Tabi sözcüğü Arapça kökenli (tābiʿ) bir sözcük olup, ta:bi yani taabi, sanki arada iki “a” harfi varmış gibi uzatılarak okunuyor. İlk anlamı hepimizin bildiği gibi,  bağımlı anlamına geliyor. Sözcüğün aynı zamanda basıcı, yayımcı anlamı da bulunmakta. Tabii sözcüğü ise yine Arapça kökenli (ṭabīʿī) bir sözcük olup, “a” harfi kısa okunuyor. Sözcük iki “i” harfiyle yazıldığı gibi “i” harfi uzatılarak telaffuz ediliyor. Doğada bulunan, olağan, alışılmış, doğal anlamına gelmektedir.  

Özetle, “Ona tabiyim” dediğimizde, “a” harfi uzatılırken, “Su tabii bir ihtiyaç” dediğimizde ise, sondaki iki “i” harfini uzatarak okuyoruz.

Tabi ve tabii sözcüklerine değinmişken, tabii ki sözünden de bahsetmek isterim. Onaylama anlamında kullandığımız tabii ki sözcüğü, iki “i” harfi ile yazılıyor ve yine sondaki “i” harfi uzatılarak okunuyor. Sonundaki –ki eki de ayrı yazılıyor.  

Evlerimizde kaldığımız ve evlerimizde çalıştığımız bu dönemde de, dilimize karşı  sorumluluğumuzu unutmayalım. Sevgiyle kalın.