TÜF VE KÜF

Merhaba değerli arkadaşlarım bu yazıda tek harfin farklılaşması ile oluşan ve bambaşka anlama gelen tüf ve küf sözcüklerine değinmek istiyorum.

İlk olarak tüf sözcüğü, Fransızca kökenli (tuf) bir kelime. Jeoloji terimi ve yanardağların püskürttüğü kül, kum ve lav parçacıklarından oluşan, çoğunlukla açık renkli, hafif gözenekli bir tür çökelti taşı anlamına geliyor (TDK Sözlük).

Küf sözcüğü ise, Türkçe bir kelime. Ekmek, peynir vb. organik maddelerin üzerinde nem ve ısının etkisiyle oluşan, çoğu yeşil renkli mantar anlamına geliyor. Pas anlamı da var. Dilimizde küf bağlamak (küflenmek, unutulmak), küf kokmak (kapalı, nemli yerler gibi ağır kokmak), küf kokusu (ağır koku), küf yeşili (açık yeşil renk), mavi küf (özellikle tütün fidelerinde üreyerek yaprak hastalığına yol açan asalak mantar), tel küf (vücutta hemen bütün dokularda yerleşebilen asalak bir mantar), ekmek küfü (ekmek, peynir vb. besinler üzerinde doğal olarak gelişen asklı mantar), limon küfü (yeşile çalan mavi renk) kullanımları mevcut.  

Tek bir harfin farklılaşmasından ne olur ki demeyin. Dilimize özendiğimiz günler dilerim. Sevgi ve sağlıkla kalın.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir